Mukowiscydoza nie jest chorobą zakaźną – nie można się nią zarazić poprzez kontakt z osobą chorą. Jest to choroba genetyczna, dziedziczona autosomalnie recesywnie, co oznacza, że do jej wystąpienia konieczne jest odziedziczenie dwóch uszkodzonych kopii genu CFTR – jednej od każdego z rodziców. Dlatego zdrowe rodzeństwo nie jest narażone na zachorowanie tylko z powodu bliskiego kontaktu z chorym członkiem rodziny.
Jednakże, w przypadku mukowiscydozy, bardzo istotne znaczenie mają zakażenia układu oddechowego, szczególnie bakteryjne, które mogą prowadzić do pogorszenia stanu zdrowia chorego. Część patogenów, które są niegroźne lub tylko przejściowo kolonizują drogi oddechowe zdrowego dziecka (np. bakterie typowe dla infekcji dróg oddechowych wieku dziecięcego), może być bardzo niebezpieczna dla osoby chorej na mukowiscydozę.
Dlatego zaleca się, aby zdrowe dziecko przestrzegało pewnych zasad higieny, które mają na celu ochronę osoby chorej przed dodatkowymi zakażeniami. Należy unikać:
- picia z jednej butelki lub kubka,
- używania tych samych sztućców,
- dzielenia się lizakami, gumami do żucia, szczoteczką do zębów.
W przypadku gdy zdrowe dziecko ma objawy infekcji – katar, kaszel, gorączkę – kontakt z chorym na mukowiscydozę powinien być ograniczony do minimum do czasu ustąpienia objawów. To samo dotyczy pozostałych członków rodziny i osób z otoczenia. Warto też uczyć zdrowe rodzeństwo zasad właściwej higieny rąk – częstego mycia rąk, kichania w zgięcie łokcia, nie kładzenia dłoni na ustach i nosie.
Niezwykle ważne jest, aby relacja między rodzeństwem nie była zaburzona przez nadmierną izolację, poczucie winy lub strach. Kontakt emocjonalny i wspólna zabawa, przy zachowaniu podstawowych zasad higieny, są absolutnie bezpieczne i wręcz wskazane. Zdrowe dziecko nie powinno być postrzegane jako potencjalne zagrożenie, lecz jako część systemu wsparcia i miłości dla swojego chorego brata lub siostry.